Sinds eind februari staat de inventarislijst van de Marion Michelle Collectie, 152 pagina's lang, on-line. De afgelopen jaren heeft Anne Jaspers als vrijwilligster deze grote klus geklaard. We hopen dat de duizenden documenten en foto's van deze collectie dit jaar gedigitaliseerd kunnen worden en net als andere collecties dan on-line raadpleegbaar zijn. De Amerikaanse fotografe heeft het copyright aan de Ivens Stichting geschonken.


Marion Michelle en Joris Ivens tijdens de opnames van The First Years in een Poolse staalfabriek, 1947 (Coll Marion Michelle, Europese Stichting Joris Ivens, Nijmegen).

Marion Michelle (1913-2007) heette Marion Michelle Kobletz en groeide op in een liberaal gezin in Cleveland. Haar vader hielp als advocaat bekende kunstenaars als Bertolt Brecht en Hanns Eisler naar de VS te emigreren, toen deze Nazi-Duitsland ontvluchtten. Zijzelf had al tijdens haar studie letterkunde een Europese Grand Tour gemaakt, waarbij ze tevens de Sovjet-Unie had bezocht. Terug in de VS verhuisde ze naar New York in de hoop tijdens de jaren van de economische depressie aan het werk te kunnen als fotografe. Met wat overredingsdrang wist zij aangenomen te worden op de filmset  van Native land, waar Leo Hurwitz en Paul Strand werkten aan een sociale documentaire over de mensenrechten van vakbondsleden in de VS. Eigenlijk was het een docudrama, omdat verschillende scenes werden nagespeeld door acteurs en niet-acteurs. Paul Strand, de befaamde avant-gardistische fotograaf, vroeg na afloop om hem te vervangen als fotograaf voor een reportage over het onderwijs in opdracht van de Mexicaanse regering. Daar heeft ze haar moooiste foto's gemaakt, die werden geëxposeerd in Los Angeles, samen met werk van Man Ray en George Biddle. 
Nadat ze kwam te werken op de censuurafdeling van het Office of War Information Bureau of Motion ontmoette ze begin 1944 bij toeval in de lift van de hoge Taft Building een Hollander. Het was Joris Ivens, werkzaam in Hollywood in de filmindustrie als adviseur bij diverse projecten. Het was liefde op het eerste gezicht, hoewel Ivens kort tevoren -twee dagen eerder- met Helen van Dongen was getrouwd. Deze relatie is netjes gedocumenteerd in de dossiers van de FBI.

Toen Ivens in opdracht van de Nederlandse regering in het voorjaar van 1945 naar Australië was vetrokken reisde Michelle hem achterna en ging deel uitmaken van zijn filmgroep, die de bevrijding van Nederlands-Indië moest gaan verfilmen na de overgave van de Japanners. Onverwacht nam het werk van deze filmgroep een geheel andere wending, toen Indonesië zich in augustus 1945 onafhankelijk verklaarde en in de havens van Sydney, voor de ogen van Ivens en Michelle, de havenarbeiders en zeelieden het werk neerliggen om zo Nederlandse schepen met munitie tegen te houden. Deze boycotactie zou jarenlang duren en was essentieel in de strijd voor de onafhankelijkheid van de jonge republiek. Spontaan begon Michelle in oktober aan de eerste filmopnames van deze boycotacties, die zouden leiden tot het filmpamflet Indonesia Calling! Ivens nam ontslag en kreeg prompt astma. Michelle en Ivens trokken zich terug in de Blue Mountains waar Ivens op verhala kon komen. Na de premiere van de korte film bleek de relatie met de Nederlandse overheid verpest. Ivens en Michelle reisden naar Europea waar ze in vier landen: Tsjecho-Slowakije, Bulgarije, Polen en Joegoslavië aan een gecompliceerd vierluik werkten, The First Years, waarvoor Michelle het scenario schreef. Geconfronteerd met censuur en bureaucratische tegenwerkign vertrok eerst Michelle en later Ivens naar Parijs, waar beide zich vestigden. Hun intieme relatie liep ten einde, Michelle trouwde met een oud-verzetsstrijder en Ivens met een Poolse dichteres. Desondanks bleven ze vriendschappelijk contact houden. Michelle verrichte veel hand-en spandiensten voor Ivens, met name waar het ging om het vinden, verzenden en verhuren van zijn films overal ter wereld. Haar baan als uitvoerend secretaris van de FIAF (Fédération internationale des archives du film) tussen 1958 en 1968 was daarbij behulpzaam. De foto's die zijn gedurende lange tijd van Ivens en hun werkzaamheden had gemakat werden tentoongesteld in Centre Pompidou in Parijs, in Leipzig en in Amsterdam (IDFA). Tot het einde van Ivens' leven zou ze foto's van hem blijven maken.

De uitgebreide inventarislijst geeft inzicht in haar werkzaamheden met Ivens. Het accent ligt op de films Indonesia Calling! en The First Years. Haar persoonlijke brieven geven een goed inzicht in de drijfveren, problemen en karakters van beiden.

   

<<

Adresgegevens

 

  • Bezoekadres:
    Tweede Walstraat 19,  Nijmegen


 


  • Postadres:
    Tweede Walstraat 19
    6511 LN Nijmegen

Contact

 

  • 06 539 60 552
     


 

Social Media

Ivens.nl Archief

Films:

83 Items

Fotos:

5695 Items

Documenten:

29572 Items

Bibliografieën:

678 Items

Affiches:

212 Items